شما در خانه هستید و مسابقه فوتبال تیم مورد علاقه تان را تماشا می کنید.
ناگهان نکته ای توجه شما را جلب می کند:
هر موقع دوربین برای نشان دادن واکنش های مربی تیمتان بر روی او زوم می کند،
همواره یک گروه با تی شرت یکسان به طور مستقیم پشت نیمکت نشته اند.
سپس متوجه می شود آنها یک برند تجاری را تبلیغ می کنند(کسی که رسما اسپانسر بازی نیست.)
بازاریابی در کمین:
یک تکنیک بازاریابی جدید و محبوب است که آگاهی از نام تجاری را به صورت پنهانی افزایش می دهد.
در حقیقت واژه ” بازاریابی در کمین” در ششمین همایش جهانی دیدبانی زبان”top words of 2010” ( برترین لغات سال 2010) مطرح شد
و اعتبار خود را به عنوان یک روش بازاریابی در حال ظهور متمرکز کرد.
روش بازاریابی در کمین در فرم های بی شماری ظاهر می شود ولی همه دارای یک عنصر مشترک هستند:
هم تراز قرار دادن یک برند با یک رویداد بدون اجازه و پرداخت حق اسپانسر یا حامی آن رویداد.
یکی از برجسته ترین ویژگی های بازاریابی در کمین، این است که چگونه آن را غیر منتظره می سازد.
برای مثال، برای برگزاری و پخش برنامه های ورزشی، پول زیادی لازم است و
شرکت ها به حمایت مالی رسمی برای کمک به تامین مالی کمک می کنند.
در حالی که شرکت های کوچکتر نمی توانند از این میزان کمک مالی استفاده کنند،
هنوز هم از تاکتیک های خلاقانه برای جلب توجه مردم استفاده می کنند.
و جالب این است که توجه بیشتری به آنها جلب می شود.
شرکت های بزرگتر نیز از تاکتیک های بازاریابی در کمین استفاده می کنند تا حامیان رسمی رویداد را تضعیف کنند.
برای مثال، در طول بازی های المپیک 1984، مبارزات کداک را در نظر بگیرید.
اگر چه فوجی حمای رسمی این بازی ها بود، کدام یک برنامه تبلیغاتی تلویزیونی تهاجمی را اجرا کرد که ادعا می کرد که آنها حامی رسمی بودند.
به عنوان یک نتیجه از این، تعدادی از قوانین برای جلوگیری از این نوع بازاریابی در حین پخش برنامه های ورزشی محبوب به تصویب رسید.
این روزها کمین ها کم و بیش خلاق و جسورانه هستند، در حالی که در آستانه حد قانونی قرار دارند – راه های زیادی برای حفظ آن در قانون وجود دارد.
اگر به رویداد های ورزشی بزرگ در دهه گذشته توجه بیشتری کنید،
شانس خوبی برای دیدن ماشین ردبول در کنار زمین یا شاید چندین کارمند رد بول وجود دارد که در کنار کولرها ایستاده اند و نمونه های رایگان را به رهگذران می دهند.